Kayıtlar
Uzun blog yazıları yazmaktan korkuyorum. Okurken sıkılmayın istiyorum ama bu kitapla ilgili yazmak istediğim o kadar çok şey var ki. Bilmiyorum bunları yazmadan yorum yapmam mümkün olabilir mi?
Ölü Ozanlar Derneği Kitap Kardeşliği okuma grubum ile Eylül ayı okumamızdı. Robin Williams'ın anısına okuduk. Kitabın filmini yalnızca bir kere izleyen ya da hiç izlemeyen var mıdır? Sanmıyorum. Çoğumuz defalarca kez aynı duygularla , aynı hüzünle, aynı coşku ile izlemedik mi ? Ben de birçok kez izledim. Kitabını okuduğumu hatırlamıyorum." Okusan hatırlardın." demeyin. Çünkü filmi defalarca izlediğim için , aklımda kalanlar okuduklarımdan mı izlediklerimden mi bilemedim.
Üniversite yıllarımda e tabi eğitim fakültesinde okuyunca Bay Keating idolümdü. Ben de onun gibi sıradışı , alışılmışın dışında eğitim yöntemleri olan bir öğretmen olmak istiyordum. Şimdi mesleğimde 18. yılımı çalışırken dönüp bakıyorum bunu başarabildim mi diye. Zaman zaman evet ama belki de onun kadar cesur olamadım hiçbir zaman.
Gelelim kitabımıza ... Katı kuralları ve disiplini ile ün yapmış yatılı bir okul. Bu okulda okuyan, ailelerinin ve öğretmenlerinin çok şey beklediği bir grup genç adam. Oysa onların hayalleri , hedefleri çok başka. Bay Keating hayatlarına girene kadar boyun eğmişler kendilerinden beklenilenlere. Bir gün ders kitaplarının sayfalarını yırttırıp çöpe attıran, sıraların tepelerine çıkan ,dersleri sınıf yerine okulun farklı bölümlerinde yaptıran sıra dışı öğretmenle karşılaşınca hayata bakışları değişiyor ve anı yaşamayı öğreniyorlar. Yıllar önce kendileri gibi o okulda okuyan öğrencilerin kurduğu Ölü Ozanlar Derneği 'ni yeniden hayata geçirerek kendi iç hesaplaşmalarını yapıyorlar gizlice toplandıkları mağarada. "Ormana gittiler çünkü bilinçli yaşamak istiyorlardı. Derinlemesine yaşamak ve hayatın iliğini emmek ... " Onlar da öyle yaptılar , biri babasına rağmen bir tiyatro oyununda başrol oynadı , diğeri babasının en yakın arkadaşının oğlunun kız arkadaşına aşık oldu ve aşkı için her şeyi yaptı. Daha fazlasını anlatmayayım ki yaşadıklarını ve karşılığında ödedikleri bedelleri siz okuyun.
Ne diyordu Uçurtma Avcısı... " Çocuklar istediğimiz renklere boyayabileceğimiz boyama kitapları değildir. " Bırakalım çocuklarımız kendi renklerini kendileri bulsunlar...
Paylaştığım ilk fotoğraftaki kocaman silgi BÜYÜK YANLIŞLAR İÇİN... Gerçek hayatta yapacağımız büyük yanlışlar için böyle silgiler yok elbette. Hele söz konusu olan eğitim ve çocuk yetiştirme olunca , yapacağımız ufacık bir hata bile hiçbir silgi ile silinemez. Öyleyse ne diyoruz: " SİLGİN YOKSA YANLIŞ YAPMA. " Anne , babaların ve biz eğitimcilerin hata yapma lüksü yok. Bırakalım da çocuklarımız bizim attığımız temeller üzerinde kendi binalarını inşa etsinler... Çocuklarımıza güvenmeyi öğrenmemiz lazım...
Bu sefer okuma grubumla farklı bir uygulama yaptık. Okuduğumuz kitabın filmini de birlikte izledik. Kitaptan beyaz perdeye aktarılan en güzel örneklerden biri şüphesiz. Seçilen oyuncular kitaptaki karakterlerle örtüşmüş. Geçtiğimiz ay üzücü bir şekilde aramızdan ayrılan Robin Williams Bay Keating'i bu kadar çok sevmemizin sebeplerinden biri değil mi sizce de ?Nurlar içinde yatsın, ışıklar yağsın bu büyük yıldızın üzerine...
Bir kitabın filmi kitaptan daha çok ses getirince yazar maalesef ikinci planda kalmış. Yazarımız Nancy H. Kleinbaum Amerikalı bir yazar ve gazeteci. Sizlere onunla ilgili de bilgiler vermek için biraz araştırma yaptım ama bulduğum bir kaç blog ve sitede yazarımızın üç çocuk babası :) olduğunu bile yazdıklarını görünce kaynağımdan emin olamadığım için paylaşmaktan vazgeçtim. Yine de burada anmış olalım yazarımızı ve böyle güzel bir eserle bizi buluşturduğu için teşekkür edelim.
Her zaman güzel gülüşü ile hatırlayacağımız Robin Williams Hakkında:
Filmi bir kez daha izlemek isteyenler için sorunsuz çalışan bir link :
.jpg)
Ölü Ozanlar Derneği Kitap Kardeşliği okuma grubum ile Eylül ayı okumamızdı. Robin Williams'ın anısına okuduk. Kitabın filmini yalnızca bir kere izleyen ya da hiç izlemeyen var mıdır? Sanmıyorum. Çoğumuz defalarca kez aynı duygularla , aynı hüzünle, aynı coşku ile izlemedik mi ? Ben de birçok kez izledim. Kitabını okuduğumu hatırlamıyorum." Okusan hatırlardın." demeyin. Çünkü filmi defalarca izlediğim için , aklımda kalanlar okuduklarımdan mı izlediklerimden mi bilemedim.
Üniversite yıllarımda e tabi eğitim fakültesinde okuyunca Bay Keating idolümdü. Ben de onun gibi sıradışı , alışılmışın dışında eğitim yöntemleri olan bir öğretmen olmak istiyordum. Şimdi mesleğimde 18. yılımı çalışırken dönüp bakıyorum bunu başarabildim mi diye. Zaman zaman evet ama belki de onun kadar cesur olamadım hiçbir zaman.
Gelelim kitabımıza ... Katı kuralları ve disiplini ile ün yapmış yatılı bir okul. Bu okulda okuyan, ailelerinin ve öğretmenlerinin çok şey beklediği bir grup genç adam. Oysa onların hayalleri , hedefleri çok başka. Bay Keating hayatlarına girene kadar boyun eğmişler kendilerinden beklenilenlere. Bir gün ders kitaplarının sayfalarını yırttırıp çöpe attıran, sıraların tepelerine çıkan ,dersleri sınıf yerine okulun farklı bölümlerinde yaptıran sıra dışı öğretmenle karşılaşınca hayata bakışları değişiyor ve anı yaşamayı öğreniyorlar. Yıllar önce kendileri gibi o okulda okuyan öğrencilerin kurduğu Ölü Ozanlar Derneği 'ni yeniden hayata geçirerek kendi iç hesaplaşmalarını yapıyorlar gizlice toplandıkları mağarada. "Ormana gittiler çünkü bilinçli yaşamak istiyorlardı. Derinlemesine yaşamak ve hayatın iliğini emmek ... " Onlar da öyle yaptılar , biri babasına rağmen bir tiyatro oyununda başrol oynadı , diğeri babasının en yakın arkadaşının oğlunun kız arkadaşına aşık oldu ve aşkı için her şeyi yaptı. Daha fazlasını anlatmayayım ki yaşadıklarını ve karşılığında ödedikleri bedelleri siz okuyun.
Ne diyordu Uçurtma Avcısı... " Çocuklar istediğimiz renklere boyayabileceğimiz boyama kitapları değildir. " Bırakalım çocuklarımız kendi renklerini kendileri bulsunlar...
Paylaştığım ilk fotoğraftaki kocaman silgi BÜYÜK YANLIŞLAR İÇİN... Gerçek hayatta yapacağımız büyük yanlışlar için böyle silgiler yok elbette. Hele söz konusu olan eğitim ve çocuk yetiştirme olunca , yapacağımız ufacık bir hata bile hiçbir silgi ile silinemez. Öyleyse ne diyoruz: " SİLGİN YOKSA YANLIŞ YAPMA. " Anne , babaların ve biz eğitimcilerin hata yapma lüksü yok. Bırakalım da çocuklarımız bizim attığımız temeller üzerinde kendi binalarını inşa etsinler... Çocuklarımıza güvenmeyi öğrenmemiz lazım...
Bu sefer okuma grubumla farklı bir uygulama yaptık. Okuduğumuz kitabın filmini de birlikte izledik. Kitaptan beyaz perdeye aktarılan en güzel örneklerden biri şüphesiz. Seçilen oyuncular kitaptaki karakterlerle örtüşmüş. Geçtiğimiz ay üzücü bir şekilde aramızdan ayrılan Robin Williams Bay Keating'i bu kadar çok sevmemizin sebeplerinden biri değil mi sizce de ?Nurlar içinde yatsın, ışıklar yağsın bu büyük yıldızın üzerine...
Her zaman güzel gülüşü ile hatırlayacağımız Robin Williams Hakkında:
Filmi bir kez daha izlemek isteyenler için sorunsuz çalışan bir link :
1 yorum:
Cok sevdigim bir kitap hakkinda cok guzel bir yazi olmus,cok keyif aldim okurken..
Yorum Gönder